Christa Nieuwboer, lector Jeugd, Gezin en Samenleving bij Avans Hogeschool

Header image
Hulpverleners en maatschappelijk werkers worden, net zoals anderen, gedwongen om hun werk op aangepaste wijze uit te oefenen door de coronacrisis. Als lector Jeugd, Gezin en Samenleving ziet Christa Nieuwboer dat dit werkveld een interessante ontwikkeling doormaakt.

Wat doe je precies in het dagelijks leven?

Ik begeleid een kenniskring van studenten en onderzoekers die werkzaam zijn binnen het lectoraat. Samen kijken we naar manieren om kennis toe te voegen uit onderzoek aan het onderwijs en het werkveld. Binnen ons lectoraat doen wij met name onderzoek naar de samenwerkingsband tussen de hulpverlener en diverse doelgroepen. Daarnaast onderzoeken we hoe sociale technologie het werk van de hulpverlener kan ondersteunen en verbeteren.

Wat betekent de coronacrisis voor jouw werk?

Online hulpverlening is door de coronacrisis heel actueel en nodig. Tot voor kort lag de nadruk op face-to-face hulpverlening, nu kijken hulpverleners ook naar beeldbellen, chat en emailconsult als mogelijkheden om de cliënt te helpen. We krijgen veel vragen uit het werkveld over hoe je het beste online hulp kunt verlenen. De afgelopen 15 jaar is er veel onderzoek gedaan naar online hulpverlening, maar de toepassing daarvan kwam eerder niet echt van de grond. Enerzijds is het fijn dat die kennis nu zo nuttig is, anderzijds moet alles nu heel snel.

Een drukke tijd dus?

Heel druk. De laatste twee weken was het echt paniekvoetbal. Dan gaat het ook over welke systemen je kunt gebruiken als hulpverlener en hoe ze werken. De knoppen dus. Nu komt steeds vaker de vraag: ‘Hoe doe je dat nou goed, online hulpverlenen?’. Beeldbellen is een logische vervanging voor face-to-face contact, maar niet per se het beste alternatief. Andere vormen van online begeleiding kunnen ook heel effectief zijn. De verdiepingsslag naar methodisch werken online moet nog gemaakt worden.Met het lectoraat spelen we hierop in door de focus te leggen op snel deelbare kennis. We hebben de afgelopen paar weken al drie magazines online gepubliceerd.

Nu komt steeds vaker de vraag: Hoe doe je dat nou goed, online hulpverlenen?

 

Hoe is jouw eigen werksituatie veranderd door corona?

Ik werk nu volledig vanuit huis. Gek genoeg lost dat voor mij ook wel iets op. Ik woon in Zuid-Limburg. Dat betekent dat ik veel reistijd heb, soms wel 4 à 5 uur per dag. Ik heb nu een structuur en dagindeling die me rust brengt, alleen werk ik nu ook heel veel. Door de urgentie is het verleidelijk om continue door te gaan. Deze week heb ik met mezelf afgesproken dat ik pauze moet nemen, een lunchwandeling maak. Daar begin ik wat meer aan toe te komen. Ik kom in elk geval gemakkelijker aan voldoende stappen op mijn stappenteller.

Kun je vanuit huis goed samenwerken met je collega’s?

In de kenniskring werkt iedereen heel zelfstandig. De kenniskringvergaderingen die we een keer per maand houden, vinden nu online plaats. Dat is iets beknopter dan normaal, meer een afstemmingsmoment dan een echt werkoverleg. We werken verder samen in Sharepoint. Dat gebruiken we om samen artikelen te schrijven. Dat kan gezamenlijk in een document. Of ik me nog verbonden voel met mijn collega’s? Ja, misschien wel sterker dan hiervoor. Mijn agenda was soms zo hectisch dat ik weinig tijd had voor contact. Het praatje in de wandelgangen mis ik wel. Maar online kun je de nabijheid ook zoeken en voelen.

Met jouw reistijd is online vergaderen ook voor de toekomst interessant denk ik?

Qua online vergaderen weet ik niet of ik dat blijf doen. Thuiswerken wordt denk ik wel meer geaccepteerd door de huidige ontwikkelingen. Wat ik wel wil blijven gebruiken, is het samenwerken in Microsoft Teams. Hier kunnen ook externen in en dat is essentieel voor de manier waarop wij ons onderzoek vormgeven. We gebruiken dit voor bepaalde thema’s. Online informeren we elkaar, plaatsen we documenten en kunnen we discussiëren.

Of ik me nog verbonden voel met mijn collega's? Ja, misschien wel sterker dan hiervoor.

 

Hoe zie je de toekomst?

Voor het werkveld is deze ontwikkeling goed. Er kan veel meer met technologie dan we denken. Dat kan het werk in zorg en welzijn echt veranderen. Dat potentieel moeten we benutten, voor een goede kwaliteit van zorg én met het oog op personeelstekort in de zorg. Waar ik bang voor ben is dat het nu blijft bij deze eerste stap en dat we straks terug zijn bij af. Het is nu juist tijd om de volgende stap te zetten en de verdieping op te zoeken in de online hulpverlening. Dat we het elan van leren vasthouden en ontdekken dat het anders ook kan.

 

Lees ook de ervaringen van andere collega's